شعر عاشقانه درمورد لب
برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست مرا فتاد
دل از ره تو را چه افتادست میان او که خدا آفریده است
از هیچ دقیقه ایست که هیچ آفریده نگشادست به کام تا نرساند
برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست مرا فتاد
دل از ره تو را چه افتادست میان او که خدا آفریده است
از هیچ دقیقه ایست که هیچ آفریده نگشادست به کام تا نرساند
مرا لبش چون نای نصیحت همه عالم به گوش من بادست
گدای کوی تو از هشت جلد مستغنیست اسیر عشق تو از هر دو عالم آزادست
[ بازدید : 1019 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ][ پنجشنبه 22 آبان 1393 ] 3:09 ] [ Admin ]
[ ]
